ಫ್ಯಾನಿನ ಗಾಳಿಗೆ ದೀಪ ಆರಿ ಹೋದಾಗ

ನೀವು ಸಭೆ ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು; ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಉದ್ಘಾಟನೆಗಾಗಿ ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸುವುದನ್ನು. ಅದುವರೆಗೂ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ಫ್ಯಾನನ್ನು, ಕ್ಯಾಂಡಲನ್ನೋ ಆರತಿಯನ್ನೋ ಹಿಡಿದ ಅಭ್ಯಾಗತ ದೀಪದ ಹತ್ತಿರ ತರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಎಲ್ಲರ ಗಮನ ಮೇಲೆ ತಿರುಗುವ ಫ್ಯಾನಿನೆಡೆಗೆ. ಸ್ವಿಚ್ಛ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಫ್ಯಾನಿನ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ದೀಪ ಹಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಾಪಾಸು ಫ್ಯಾನು ತಿರುಗುತ್ತದೆ. ಉದ್ಘಾಟಕರ ಭಾಷಣ ಮುಗಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ದೀಪ ಆರಿ ಹೋಗಿರುತ್ತದೆ! ಅಥವಾ ಫೋಟೋಕ್ಕಾಗಿ ನಡುವೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿಲಾದ ದೀಪ ಮುಲೆ ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಉದ್ಘಾಟಕರು ಈ ದೀಪದಂತೆ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಲಿ, ಬೆಳಕು ನೀಡಲಿ ಎಂದೆಲ್ಲ ಭಾಷಣ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ.ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸಿ ಉದ್ಘಾಟಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಅಂತ ವಾದಿಸುವುದಾದರೆ ಸರಿ; ಆದರೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ತಪಾಸಣೆಗೆ, ಪರಿಸರ ಸಂಘ ಉದ್ಘಾಟನೆಗೆ, ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ, ಕಬಡ್ಡಿ, ವಾಲಿಬಾಲ್ ಉದ್ಘಾಟನೆಗೆ, ಸಾಲ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ವೇತನ ವಿತರಣೆಗೆ ದೀಪ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವುದು ಯಾಕೆ?

ಪತ್ರಿಕಾ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರೂ ಕೂಡ ಯಾಕೋ ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸುವಾಗಲೇ ಫೋಟೋಕ್ಕಾಗಿ ಮುಗಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ.

ಉದ್ಘಾಟಕರೆಂದ ಮೇಲೆ ಮುಗಿಯಿತು; ಉದ್ಘಾಟಕರೇ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸಿ ಉದ್ಘಾಟಿಸಬೇಕು. ನೀವು ನೋಡಿ, ಆ ಉದ್ಘಾಟಕ ಒಂದೇ ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ಉಳಿದ ಐದೋ ಆರೋ ದೀಪಗಳನ್ನು ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಹೊತ್ತಿಸತೊಡಗುತ್ತಾರೆ, ತಾವು ಹಾಕಿರುವ ಚಪ್ಪಲು, ಶೂಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು!

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವವರೊಳಗೇ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಲಿಕ್ಕುಂಟು; ನೀವು ಹಚ್ಚಿ, ನೀವು ಮೊದಲು ಬೆಳಗಿಸಿ ಅಂತ.

ಈ ಮಧ್ಯೆ ಫೋಟೋಕ್ಕಾಗಿ ಒದ್ದಾಡುವವರದ್ದು ಅಯ್ಯೋ ದೇವಾ ಪರಮಾತ್ಮಾ... ಹೇಳಿ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ, ಅವರ ಅವಸ್ಥೆ, ನಾಟಕ..